Mijn Oldambt is mijn Oldambt niet meer
Het koren wuift nog wel, maar voor hoelang.
In mijn Oldambt zijn de boeren allang geen heer meer.
Mijn Oldambt kleurt al groen.
Koeken grazen in weilanden en aan de horizon
priemen voedersilo's als ruimteveren in de lucht.
Mijn Oldambt lijkt op Friesland.
Giertanken spuiten mest van varkens over het
platste land ter wereld en in de polders zijn de boerderijen bungalows geworden.
Mijn Oldambt ruikt naar Brabant.
In mijn land van driekwart hemel doemen zomaar bossen op
en ik voel
me even Drent.
Mijn Oldambt wordt anders.
Straks verschiet mijn Oldambt helemaal van kleur.
Dan zinkt de avondzon niet weg in het gele graan van Goldhoorn,
maar in de door Intratuin aangeharkte eilandjes van de nieuwe landjonkers.
Dan spiegelt mijn Oldambt zich in het water en voelt zich als God in Italié.
Dan wordt zelfs Beerta Nieuw en maakt in de volgende eeuw naam als
tweelingdorp: Beerta aan Zee en Beerta Binnen.
CC
